Daniël een nog tamelijk jonge dakwerker heeft vorige week voor de eerste keer en met succes een 50km gestapt te Ronse. Vandaag gaat hij mee naar Westouter. Naar zijn bescheiden mening een vlakke streek. Westouter ligt toch in West-Vlaanderen? Niet! Dat zal toch even slikken worden! De dagen worden al goed merkbaar korter en ik heb dan ook een extra licht meegenomen voor mijn nog onervaren wandelgenoot.
Dat de elfbergentocht een begrip is onder de langeafstandstappers merken we bij het binnenkomen van de startzaal. De inschrijving is nog niet begonnen, maar tocht zit het zaaltje om 05h45 reeds goed vol met vele bekende wandelaars.
Nog maar net gestart en we voelen al dat het hier zeker niet vlak is. Aangezien het nog pikdonker is kunnen we streek moeilijk inschatten maar al snel mogen we klimmen. Het extra licht is zeker geen overbodige luxe op de smalle paden in het bos. Daniël bepaalt het tempo en klimt goed. Het is duidelijk dat hij als dakwerker weinig moeite heeft met de oneffen ondergrond. Hij weet heel goed zijn voeten te plaatsen en straalt van zelfvertrouwen. Het is aangenaam stappen in de frisse ochtenddouw met een schitterende zonsopgang als toetje! Een voor een verorberen we de heuvels. De Rodeberg 135m, de Baneberg 143m, de Scherpenberg 125m, De Goeberg 70m, De Sulferberg 70m. Langzaam maar zeker begint de zon haar werk te doen. Boven op de Vidaigneberg 138m krijgen we naast enkele prachtige wijngaarden, een mooi zicht op Frankrijk. De zetellift tussen de Rodeberg en de Zwarteberg hangt vlak boven ons hoofd. Ik wist niet dat het hier zo toeristisch is. Na twee keer de Zwartberg 152m en de Kokereleberg 112 trekken we Frankrijk binnen richting Katsberg 164m. We bevinden ons op sommige plaatsen in open gebied, het constante op en neer en de hitte +/- 30° eist haar tol. Reeds lang torent de 200m hoge televisiemast boven op de top van de kastberg voor ons uit. Na een paar keer op en neer staan we er vlak naast. Jammer dat we de trappistenabdij net niet zien van dichtbij. Tijdens de afdaling naar Berthem zien we de vierkante kerktoren te voorschijn komen waar onze voorlaatste controle ligt. Rekening houdende met de hitte, hebben we op bijna elke controlepost twee keer gedronken en telkenmale een flesje water laten opvullen. Onderweg naar de laatste controle en tijdens de beklimming van nog maar eens Zwarteberg zie ik enkele ervaren wandelaars langs de kant zitten. Te weinig gedronken, geen hoofddeksel, te snel gestapt…als het maar goed afloopt.
Daniël heeft het enkel de laatste kilometers lastig. Moe maar meer dan voldaan bereiken we Westouter. Een plaatselijke wielerwedstrijd gooit nog wat roet in het eten! Enkele wagens, al dan niet van wandelaars worden weggetrokken.
De Heuvellandstappers hebben hier vandaag voor een schitterende organisatie gezorgd. Een prima parcours en fantastische medewerkers. Een tocht die niet mag ontbreken op het palmares van elke langeafstandstappers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten