Dinant - Givet - Dinant

Dinant-Givet-Dinant. Na enig blessureleed ga ik vandaag opnieuw voor een langere afstand. De 35e editie van Dinant-Givet-Dinant, een organisatie van “Les Batteurs de Cuir”, is een tocht die tot de verbeelding spreekt. Met als uitvalsbasis, het casino in Dinant kan dit niet anders of een succesverhaal zijn! We starten stroomopwaarts langs de oever van de Maas. Recht voor ons de gekende rots Bayard met daarachter de indrukwekkende “Pont Charlemagne”. Zij overspant het “Ille d’amour” in de 19e eeuw een geliefkoosd vakantieoord. De brug is 70m hoog en 642m lang. Na een eerste controle, overschrijden de Maas via een smalle brug net voorbij de samenvloeiing van de Lesse en de Maas. De eerste klim van de dag is een feit. Steil en lastig! Over de spoorweg tot bijna vlak onder de “Pont Charlemagne”. Oef! Eenmaal boven krijgen we een mooi stukje bos. Een nieuw stuk met prachtige paden langs knalgele koolzaadvelden die tot ver aan de horizon herkenbaar zijn. De afdaling naar Waulsort-Hastière, een mooi typisch Ardennen dorpje is ingezet. Op deze mooie controlepost zullen we twee keer komen. Wij profiteren van de ruimte om iets te eten. Het gerenoveerde station van Hastière steekt schril af tegen de verwaarloosde onbereden sporen. We vervolgen onze weg langs de goed begaanbare “Ravel 2 La Petite Fagnarde. Mariembourg-Doische Hermeton” tot in Givet. We dwarsen het riviertje “Hermeton”. Dit is de eerste bijrivier van de Maas, vanaf het Franse Givet! De witte wolkenmassa aan de horizon maakt ons duidelijk dat we ons vlak bij de kerncentrale van Chooz bevinden. Givet valt onder het Franse “Departement Ardennes”. Met z’n 7000 inwoners een kleine maar zeer gezellig stadje. De belangrijkste bezienswaardigheid van Givet is het fort “Charlemont” een creatie van de bekende vestingbouwer “Vauban”. Het is tijd om genieten van een Picon in “Café du Rivage”..Een heel toepasselijke naam aan de oever van de Maas. En! Volgens een vermelding aan het raam, mogen we hier met Belgisch geld betalen! Als we de “Pont de Meuse” overschrijden, beginnen we aan de terugweg naar Dinant. Een zeer mooi stukje overstromingsgebied leidt ons langs prachtige paden en poelen terug naar België. Het vervolg langs soms smalle paden vlak aan de oever van de Maas is dan weer wondermooi. De prikkelende geur van bloeiende daslook bloemen is eigen aan de streek. De volgende merkwaardige bezienswaardigheid is het “Kalktuf van Hastière”. Kalktuf kan het beste ontstaan in, voedselarm, neutraal tot basisch water, dat niet te snel via een bron wordt aangevoerd, zoals in grotten of bij watervalletjes. Kalktuf vormt als het ontstaat een dunne korst op de grond waar het water op verdampt. In de loop der tijd kan deze korst steeds dikker worden tot er zelfs een ophoping of kolom van kalktuf kan ontstaan. Na nogmaals de Maas gedwarst te hebben, beginnen we aan een lastige klim die ons over de heuvelkam van Maas en Lesse moet leiden. Wij zullen echter niet langs de Lesse stappen deze keer. De parcoursmeester heeft voor een prachtige laatste 8km gekozen door de bossen tussen Maas en Lesse. Na een controle in het mooie dorpje Falmignoul blijven we bijna voortdurend op smalle paden, nu eens door een beekvallei, dan door de machtige Ardense bossen met veel klimmen en dalen. Na een laatste controle komen we terug aan de samenvloeiing van Lesse en Maas. Zo komt er een einde aan een prachtige 60km lange tocht, grotendeels langs de oevers van de Maas. Met dank aan de organiserende club “Batteurs de Cuir”, kunnen we meer dan tevreden terug naar huis. Ik kan vanavond met een goed gevoel naar een communiefeest! Ik denk niet dat er veel zal gedanst worden. Dat heb ik al genoeg gedaan vandaag!

fotoreportage DINANT-GIVET-DINANT