ZATERDAG 12 JANUARI 2013
Groot was mijn verbazing toen
er 35 leden wandelaars hun opwachting deden voor een oefentochtje in de heuvels
van het Kluisbos. Een oefentocht die in het teken staat van onze komende “SUPER
KLIJPETOCHT”. We starten op het Kwaremontplein te Kluisbergen voor 15km natuur,
meestal in het Kluisbos.
Na de traditionele koffie met
jenever en koekjes, trekt de groep zich om 08h10 op gang. Het heeft een beetje
gevroren en na de sombere zachte regenachtige nieuwjaarsperiode lijkt het of de
winter zijn intrede gaat doen. Het is droog en door de vost zal het redelijk
proper blijven vandaag. We klimmen langs de flanken van de Kwaremont naar
Kalmontstraat en Ijzermijn. Dan duiken we het kluisbos in, juist op de grens
van het Vlaams gewest en de Region Wallone. Even later dalen we langs een
typisch boswachtershuisje diep het bos in. Geflankeerd door machtige beuken
klimmen we naar de “Vierschaar” Tijdens de middeleeuwen stonden beschuldigden in
openlucht terecht, aan de voet van een linde. Aan de boom zaten dan de
schepenen op vier banken, binnen een touwgespan. De vier touwen die het
gerechtsgebied afbakenden, de vier 'geschoren', vormen de oorsprong van het
woord vierschaar. “De Vierschaar”. Nu CafĂ©-restaurant waar we vandaag twee keer
halt houden om iets te eten en te drinken. De 60km wandelaars van onze komende “Super
Klijpetocht” zullen hier ook twee keer komen.
Dan beginnen we aan onze plaatselijke lus van 6km. Het eerste gedeelte
verloopt op Waals grondgebied op verharde weg met een weliswaar schitterend
uitzicht op de streek. Als we opnieuw het bos induiken gaan we op pad voor enkele
kilometers op en af met als toetje de vermaarde trappen langs de levengrote stenen
die de naam van “Meetje en Peetje” meegekregen hebben. Lastig, maar we nemen
onze tijd. En eenmaal boven is het tijd om een groepsfoto te nemen. Dit voor de
archieven. Een laatste lange klim langs het “Hellegat” brengt ons terug naar de
“Vierschaar”. Bij nogmaals een drankje aangeboden door de club, wordt er
kwistig met woorden gegoocheld over de moeilijkheidsgraad van deze lus. De
terugweg naar Kwaremont is meestal bergaf, en als we het bos verlaten zien we
aan de horizon het hagelwitte kerkje van Kwaremont. Buiten nog een laatste klimmetje
op het einde verloopt is dit stuk niet zo moeilijk. Iedereen bereikt zonder kleerscheuren
het einde.
35 wandelaars hebben even kunnen proeven van wat de “SUPER KLIJPETOCHT” inhoud.
Zelfs al was het maar voor 15km. Ja, het is niet voor niets dat de 60km
wandelaars aanzien worden als de “DIE HARDS” van de wandelsport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten