Zondag 29/07/12
Everbeekse Wandeltochten.
De “Everbeekse Wandeltochten”
een begrip binnen het wandelsportgebeuren. Een club die ontstaan is vanuit de
plaatselijke Chiro Sint-Jan. Door de jaren heen gegroeid tot een prachtige
volwaardige wandelvereniging.
De organisatie van vandaag
kan gerust doorgaan als voorbeeld. Vele prachtige natuurpaden, randanimatie, gemotiveerde
medewerkers, democratische prijzen en alle nodige voorzieningen aan de startplaats
en controleposten. Daarmee is veel gezegd!
Wij gaan vandaag voor de volle 42km en zoals
gewoonlijk zijn we vroeg ter plaatse. Na de traditionele begroetingen aan gelijkgestemden
kunnen we starten…Het is fris maar zo te zien aan de uitgeklaarde hemel zal het een mooie wandeldag worden. We laten de
Onze-Lieve-Vrouwkerk van Everbeek-beneden achter ons en duiken letterlijk de
natuur in. De toon is gezet. De Maïs is de laatste weken fel opgeschoten. Kris kras
doorkruisen we de velden richting Everbeek-boven. De zon komt tevoorschijn aan
de horizon en de eerste warmtestralen doen deugd. Duidelijke splitsingsborden en
goed aangebrachte rood-witte pijlen maken het bijna onmogelijk om te missen. In
Everbeek-boven mogen we een eerste keer rusten vlak naast de Sint-Jozefkerk.
Door het warme weer van de voorbije week zijn de eerste velden geschoren.
Idyllische paadjes tussen twee prikkeldraden en dwars door de korenvelden zijn
de aanloop naar de beboste heuvelrug tussen Wallonië en Vlaanderen. Na een uitloper in het
wolvenbos en een stukje GR pad Ronse-Geraardsbergen draaien we weg naar de
gemeente Opbrakel. De Sint-Martinus kerk staat in de steigers voor herstel.
Even rusten, een drankje en weg zij wij. Heel even worden we bestookt door
netels om daarna te kunnen genieten van een zeer mooie Engelse tuin. Dan
betreden we opnieuw het prachtige Wolvenbos, geleidelijk aan klimmen, richting
taalgrens. Hier en daar enkele waterplassen die we de gekende sierlijkheid van
vijftigplussers doorspartelen. Een enig mooi pad aan de rand van het bos "D’hoppe" met zicht op Brakel en omstreken! Mooi. Na een eerste stukje Brakelbos langs
machtige beuken en het St.-liviunskruis waar in 1782 een moord is gepleegd
komen we in het gehucht D’Hoppe. Vroeger een uitgaansbuurt, nu vooral vergane
glorie. De rustpost is welkom. Even verpozen, een drankje, een babbeltje met de
vriendelijke medewerkers en op naar de 30km. We zijn nog niet lang vertrokken
als we opnieuw het Brakelbos induiken. Het rietfonteintje, midden in het bos
met prachtige paadjes, een mens zou hier blijven. Zó schoon! We blijven hoofdzakelijk
langs de Ronsebaan, weliswaar op de steeds maar weer terugkomende wegels. Wij
weten maar al te goed hoe veel werk het is om dergelijk parcours samen te
knutselen. De zeer mooie witte Verrebeekmolen blinkt onder de zonnestalen. Steeds
meer wandelaars komen ons vervoegen. Een laatste controle in Parike. De
prachtige witte St.-Lambertuskerk is van ver te zien. Medewerkers die we anders
wekelijks tegenkomen staan nu ten dienste van hun club. Zonder deze mensen zou het
onmogelijk zijn om te organiseren. Ook het laatste deel na Parike blijft ons
verbazen. In een hoeve krijgen we een gratis bekertje karnemelk of gewone melk aangeboden.
Goed fris en lekker. Eens in Zalardinge, nog een tweetal kilometers van het
einde, horen we met wind in onze richting muziek. Zou dit van de startplaats
komen? Met een meer dan voldaan gevoel komen we terug in Everbeek-beneden. De geur
van barbeceu prikkelt onze organen. Een gezellige drukte en aangename muziek,
die weerklinkt van op een podium. Een prima randanimatie! Na de uitreiking van
de trofeeën en met dank aan wandelvereniging “Everbeekse wandeltochten” voor de
prima verzorging kunnen we met een goed gevoel huiswaarts. Een ding ben ik
zeker. De afwezigen hadden ongelijk vandaag! Foto's Everbeekse Wandeltochten
